Sanne (48) kan zich geen mooier beroep dan kraamverzorgende voorstellen. Omdat kramen haar leven is, vertelt ze graag wat zij allemaal meemaakt. Lees je mee?
'Je moet er maar tegen kunnen: de onregelmatigheid en de diensten in de weekenden, nachten en feestdagen. Maar als je er tegen kan, dat bestaat er geen mooier vak dan dit: kraamverzorgende. Mijn belangrijkste taak is om jonge ouders te begeleiden en te ondersteunen tijdens en na de bevalling. Zo kan de moeder goed herstellen en zij samen met de jonge vader wennen aan de nieuwe rol van ouders.' Ik merk dat ouders mensen na de bevalling allerlei twijfels hebben en moeten wennen aan hun nieuwe rol als ouder. Maar aan het eind van de kraamweek hebben zij hier veel meer vertrouwen in!'
'Als kraamverzorgende doe ik van alles! Zo help ik bij de lichamelijke verzorging van de moeder en het kindje. Ook begeleid ik bij het geven van borstvoeding en geef ik tips hoe je je kindje kan verzorgen. Verder voer ik lichte huishoudelijke taken uit en vang ik de visite op. Daarbij bied ik een luisterend oor voor de moeder en de andere gezinsleden. Daarnaast voer ik elke dag controles uit om te onderzoeken of jij en je kindje je goed voelen. Regelmatig overleg ik hierover met de verloskundige. Bij een 'niet-pluis-gevoel' schakel ik meteen de verloskundige of een andere specialist in. Niet alleen help ik bij bevallingen. Zo sta ik ook weleens ongeruste ouders te woord als zij in de eerste nachten alleen met hun kindje niet meer weten wat ze moeten bij bijvoorbeeld krampjes. Veel taken dus, maar heerlijk om te doen!'
'Om je nog een beter beeld te geven van mijn leuke werk, vertel ik je graag over mijn werkdag van vandaag. Soms begint je werkdag al héél vroeg. Vandaag is zo'n dag: de telefoon gaat al om kwart over twee 's nachts. Het is de planning van Kraamzorg de Waarden, er is een bevalling waar ik naar toe mag! Opgewekt schiet ik in mijn uniform en ga ik op weg. Als ik aanbel, is het altijd even spannend. Het huis, de mensen, het is elke weer anders. De verloskundige is ook al aanwezig. 'Fijn, een bekend gezicht!', zegt ze als ze opendoet.
Terwijl we naar boven lopen, praat ze me bij hoe ver de bevalling gevorderd is. De jonge ouders zijn in de badkamer, waar de jonge moeder haar weeën al heel goed aan het opvangen is. Ik kijk om een hoekje en stel me even voor. De verloskundige heeft haar spulletjes voor de bevalling en het kraampakket al klaar gezet. Na een minuut of tien geeft de jonge moeder aan dat ze liever niet meer onder de douche wil staan om de weeën op te vangen. Ik help haar afdrogen en volg haar naar de kraamkamer. Nu volgen de weeën elkaar vlot op. Ze heeft steeds meer moeite met deze op te vangen. Ik stel voor om haar rug tijdens de weeën met babyolie te masseren. 'Fijn' geeft de jonge moeder aan. Haar partner heeft meegekeken en neemt het laatste stukje van de ontsluitingsweeën over.
Na een check van de verloskundige blijkt er een volledige ontsluiting is. Er mag geperst gaan worden. En wat een oerkracht is er bij deze vrouw te zien: na een keer rustig proberen gaat ze los. En dan is het moment daar. Het hoofdje staat. De verloskundige geeft aan dat de jonge moeder moet zuchten. De moeder kijkt me licht angstig aan. 'Luister goed,' zeg ik, 'je bent er bijna. Zuchten en goed luisteren naar de verloskundige. 'Zuchten, zuchten, zuchten en pers maar mee,' geeft die vervolgens aan. En dan volgt het geluid waar we allemaal op hebben gewacht, het huilen van een prachtig ventje. Het is inmiddels half zes in de ochtend. Ik pak de warme doeken en het mutsje om het kindje warm te houden, terwijl het op de borst van zijn moeder ligt. De jonge ouders lopen over van emotie en ik moet ook even slikken. Wat een mooi moment en wat een ontlading. Na 27 jaar in de kraamzorg zal dit ook nooit veranderen. Ik kan mijn mooie beroep dan ook aan iedereen aanraden.'